Όλ@ έχουμε βρεθεί στην θέση να χρειαστεί να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα: απλήρωτα μεροκάματα ή και μισθούς, υπερωρίες, δώρα, ένσημα κ.λπ. Δεν είμαστε επαγγελματίες συνδικαλιστές/ίστριες, παρά μόνο μαγείρισσες, σερβιτόροι και λαντζιέρισες κ.λπ. Επομένως, μέσα από προσωπικούς και συλλογικούς αγώνες έχουμε καταφέρει να γνωρίζουμε τα δικαιώματά μας και πως να τα διεκδικούμε απέναντι στα αφεντικά. Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι ο καταλληλότερος τρόπος να κερδίσουμε αυτά που μας ανήκουν είναι ο συλλογικός, μέσα από το σωματείο και με τις συναδέλφισσες μέσα στη δουλειά. Η ατομική διεκδίκηση μέσα από κρατικές δομές, που είναι τόσο γραφειοκρατικά φτιαγμένες για να μας κάνουν να νιώθουμε ότι «δεν βγάζουμε άκρη» τελικά να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των αφεντικών. Γι’ αυτό ακριβώς είναι πολύ σημαντικό να προετοιμαζόμαστε όλο τον καιρό που είμαστε στη δουλειά. Κρατάμε από τη πρώτη μέρα αποδεικτικά, δεν υπογράφουμε χαρτιά που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα (όπως οι αποδείξεις πληρωμών) ή υ
Μπαρμπαλιάς : Γεύσεις εξ’ ανατολής και μεσαίωνα Διανύουμε μια περίοδο γενικευμένης εργασιακής επισφάλειας στο σύνολο των μαγαζιών που πουλάμε καθημερινά την εργατική μας δύναμη. Καλούμαστε διαρκώς να υπομείνουμε καθημερινές προσβολές και δυσμενείς συνθήκες εργασίας στα μαγαζιά που εργαζόμαστε ώστε να επιβιώσουμε οικονομικά. Μία συνθήκη που ελέω covid, δίνει το καλύτερο πάτημα σε κράτος και αφεντικά να γίνουν εκφραστές ακόμη πιο επιθετικών πρακτικών πάνω στα σώματα και τις αντοχές μας. Μία συνθήκη που αντιλαμβανόμαστε και με το παραπάνω πως δεν είναι κάτι το παροδικό, αλλά διαρκές. Από αυτή την δυστοπία δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα εργασιακά κάτεργα του «Μπαρμπαλιά». Και στις τρεις επιχειρήσεις της αλυσίδας( Φιλαδέλφεια, Ν. Ιωνία και Μαρούσι) η «συνταγή» είναι μία. Μισό ένσημο την εβδομάδα για πενθήμερη / εξαήμερη εργασία και πενιχροί μισθοί/ωρομίσθια. Διαρκείς βλαπτικές μεταβολές των προγραμμάτων με πρόσχημα τις εκάστοτε ανάγκες της επιχείρησης (μειωμένες ώρες και μερο
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ: ΤΣΙ(Μ)ΠΙ(Σ) ΤΣΙ(Μ)ΠΙ(Σ) Η συναδέλφισσα Α.εργάστηκε στο μαγαζί Τσίμπι-Τσίμπι (Φωκίωνος Νέγρη 35) από το Νοέμβρη του 2015 έως το Γενάρη του 2016. Ξεκίνησε να δουλεύει κάποια πρωινά, ενώ τα αφεντικά(δύο αφεντικά,ένας υπεύθυνος του πρωινού και ένας του βραδινού) δεν της είχαν πει πόσα μεροκάματα θα κάνει την εβδομάδα.Αντίθετα, ενημερωνόταν για το πότε θα δουλεύει την προηγούμενη μέρα και το πρόγραμμα δεν ήταν ποτέ σίγουρο.Άλλωστε πλέον θεωρείται δεδομένο για τα αφεντικά ότι μπορούν να σου κάνουν ανάκριση για το πού έχεις δουλέψει, τι κάνεις, πού μένεις, αλλά όταν φτάνουμε στο κομμάτι του: πόσα λεφτά θα παίρνεις, πόσα ένσημα, πόσες μέρες,η κουβέντα απότομα λήγει. Τα αφεντικά από την πρώτη μέρα της ζήτησαν τα χαρτιά για να φτιαχτεί η σύμβασή της, αφού όπως της είπαν ήθελαν να είναι τυπικοί. Η Α.τους πήγε τα χαρτιά, η σύμβαση όμως μάλλον κάπου χάθηκε στο δρόμο. H Α. μετά την πρώτη εβδομάδα, στην οποία δούλεψε κάποια πρωινά μεροκάματα, ξεκί
Σχόλια