ΚΡΙΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑ
Μέσα σε ένα περιβάλλον έντονων ταξικών αντιθέσεων όπως αυτό διαμορφώνεται από την εντεινόμενη επίθεση των αφεντικών, η οικονομική κρίση αποτελεί το όχημα για την όξυνση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, ώστε τα κέρδη των επιχειρήσεων να συνεχίσουν να αυξάνονται. Φυσικά η κρίση σηματοδοτεί και την αύξηση του ανταγωνισμού στο εσωτερικό του κεφαλαίου κάτι το οποίο αποτελέσματα το ξαναμοίρασμα των αγορών με περισσότερο ολοκληρωτικούς όρους. Αυτό έχει ως συνέπεια τη μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια μικρότερου αριθμού ατόμων και την όλο και πιο ολοκληρωτική διαχείριση της μισθωτής εργασίας. Ενώ ταυτόχρονα οδηγεί στην αύξηση της ανεργίας, εξαιτίας του κλεισίματος των επιχειρήσεων, στην εντατικοποίηση, την φτωχοποίηση των εργαζομένων και την εξαθλίωση και ανέργων. Τα αφεντικά για να διατηρήσουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους εντείνουν την πίεση στους εργαζόμενους με κάθε τρόπο. Μειώνουν τους μισθούς, αυξάνουν τις ώρες εργασίας, δεν καταβάλλουν δώρα-επιδόματα-υπερωρίες, δεν κ