Κείμενο του σωματείου που μοιράζεται για το μαγαζί" Xυμοποιείο" στο Μοναστηράκι

 ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ, ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ, ΔΙΚΑ ΜΟΥ

Ο συνάδελφος Α.Π. εργάστηκε από το Γενάρη του ’15 στο κατάστημα Χυμοποιείο στην Πανδρόσου 64, Μοναστηράκι (χώρος ταχείας εστίασης με φυσικούς χυμούς και καφέδες), δηλωμένος ως σερβιτόρος. Η πραγματικότητα είναι πως ο συνάδελφος εργαζόταν ως μπουφετζής φτιάχνοντας καφέδες, χυμοποιός κόβοντας κυλά φρούτων και παρασκευάζοντας χυμούς, καθαριστής τουαλέτας, υπογείων καθώς και όλου του μαγαζιού, αχθοφόρος και αποθηκάριος, κουβαλώντας τα αμέτρητα καφάσια φρούτων και κιλά σκουπιδιών, ταμίας και όποια άλλη αρμοδιότητα μπορεί να έχει ένα μαγαζί εκτός από σερβιτόρος. Άλλωστε το κατάστημα δεν διαθέτει καν σέρβις!

Η εντατικοποιημένη εργασία πολλαπλών καθηκόντων κυλούσε στο χυμοποιείο, με το αφεντικό Άρη Παπαθεοδωρόπουλο να προσπαθεί να λανσάρει προς τα έξω ένα εναλλακτικό στυλ ‘’όλοι μαζί παρεάκι’’ για λόγους μάρκετινγκ, ως τον Απρίλη που ξεκινούν οι επιπρόσθετες παράλογες απαιτήσεις του.

Η αρχή ήταν, όταν εν μέσω νόμιμης άδειας συναδέλφου (δηλωμένη καιρό πριν), ο εργοδότης αποφάσισε πως χρειάζεται ξεκούραση, φεύγοντας απροειδοποίητα με τη φίλη του (επίσης εργαζόμενη στο κατάστημα). Τότε, άφησε 4 πλέον υπαλλήλους να συντηρούν ένα κατάστημα που ανοίγει 7 μέρες την εβδομάδα και 12 με 14 ώρες την ημέρα, στο πικ της καταναλωτικής σεζόν λόγω Πάσχα. Οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να δουλεύουν σε εξαντλητικούς ρυθμούς δεδομένης της υπάρχουσας συνθήκης του μαγαζιού που σε θέλει εργάτη λάστιχο σε όλα τα πόστα, από 7 έως 12 ημέρες χωρίς ρεπό.

Η απάντηση του υπεύθυνου/αφεντικού όταν χρειάστηκε να τον βρουν οι εγκλωβισμένοι πλέον υπάλληλοι του για προβλήματα που προέκυπτανλόγω έλλειψης προσωπικού, ήταν πως είμαστε αντί-συναδελφικοί καθώς δεν αφήνουμε δυο ανθρώπους να κάνουν διακοπές. Όλα αυτά, ενώ μια από τους 4 εργαζομένους δούλευε εκείνες τις μέρες με 39 πυρετό.

Οι επιπλήξεις του πάνω στην διεκδίκηση των εργαζομένων για πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίες ήταν τόσο προσβλητικές και η στάση του τόσο αδιάλλακτη, που ώθησε συνάδελφο σε παραίτηση.

Ο ιδιοκτήτης δε πτοήθηκε από τα παράπονα των υπαλλήλων, ούτε από την εξαναγκαστική αποχώρηση του συναδέλφου. Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά στη σύντομη ύπαρξη του Χυμοποιείου που άτομα εξαναγκάζονταν να φύγουν από εξάντληση ή παράλογες απαιτήσεις του αφεντικού. Το κατάστημα λειτουργεί 15 μήνες και έχουν αποχωρήσει ή απολυθεί συνολικά 9 άτομα. Θα έπαιρνε ξανά καινούργιους, φρέσκους! Και έτσι και έγινε.

Μαζί με τους νέους εργαζόμενους ήρθε και μια λίστα απαιτήσεων-προσόντων, να τους ανακοινωθεί σε ένα από τα συχνά meeting που καλούσε κάθε φορά που του ερχόταν μια καινούργια αλλαγή στο μυαλό, αποσταθεροποιώντας όλο και περισσότερο την εργασιακή συνθήκη. Η νέα λίστα απαιτήσεων που θα αφορούσε νέους και παλιούς, ήθελε τους εργαζόμενους εκτός από υπέρ-εντατικοποιημένους που ήδη ήταν, να προσφέρουν πλέον και έξτρα άμισθες υπηρεσίες στομαγαζί ‘’ως ένδειξη αγάπης’’, με το παραμύθι πως μέσα από αυτή τη διαδικασία ο ιδιοκτήτης ίσως διάλεγε τους μελλοντικούς συνέταιρους του.Επίσης κατά το ίδιο σκεπτικό είχε προτείνει να μην δίνει όλο το πραγματικό ποσό των δώρων και επιδομάτων (κάτι στο οποίο το προσωπικό δεν συμβιβάστηκε). Φυσικά κάποιοι από τους εργαζόμενους που είχαν βιώσει την εξουσιαστική του συμπεριφορά, δεν πίστεψαν το αριστερό εναλλακτικό στυλάκι που προσπαθούσε να περάσει σε πελάτες και υπαλλήλους και αντέδρασαν. Πως ήταν άλλωστε δυνατόν να δουλέψουν άμισθα βασιζόμενοι σε αν-αντίστοιχες υποσχέσεις, όταν τη τελευταία ‘’φουρνιά’’ καινούργιων υπαλλήλων την είχε δοκιμαστικά 4 μήνες!

Έπειτα από αυτό το περιστατικό η στάση του εργοδότη άλλαξε προς το χειρότερο, στοχοποιόντας τους εναπομείναντες εργαζόμενους που είχαν αντιδράσει, αλλάζοντάς τους ωράρια ώστε να μην συμπίπτουν σε κοινές βάρδιες και λέγοντάς ακόμη μια φορά πως ‘’έτσι έχουν τα πράγματα και αν δεν σας κάνει φύγετε’’.

Η κορύφωση αυτής της περιόδου ήταν όταν εν μέσω βάρδιας, με 20 πελάτες ουρά, άρχισε να φωνάζει από το παρατηρητήριό του έξω από το μαγαζί προσβάλλοντας και προστάζοντας εντολές του τύπου ‘’τρέχουμε τώρα! Δουλεύουμε! Τι έχουμε πει? Πως κάθεστε έτσι…’’ και άλλα τέτοια δημοκρατικά. Στη προσπάθεια των εργαζομένων να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια τους και να μην ανέχονται δημόσιους εξευτελισμούς από το αφεντικό, η απάντηση του ήταν ‘’εσείς με ξευτιλίζεται όπως δουλεύετε, έτσι θα δουλεύουμε και αν δε σας αρέσει να φύγετε’’. Και ακόμη ένας συνάδελφος απολύθηκε…

Καθώς τελείωνε η θερινή σεζόν, ο εργοδότης ενώ είχε αναφέρει προβληματισμούς του τύπου ‘’πως θα μείνετε όλοι στο μαγαζί από χειμώνα που θα πέσει η δουλειά και θα μειωθούν οι βάρδιες?’’, εν τέλει προσέλαβε τρία άτομα, την πρώτη εβδομάδα που μείωσε συνολικά τα ωράρια του καταστήματος. Προκειμένου να εκπαιδεύσει τα καινούργια άτομα, βάζοντας τους να δουλεύουν φουλ-τάιμ, έκοψε βάρδιες παράτυπα από τα συμφωνημένα από συγκεκριμένους εργαζόμενους, χωρίς να τον ενδιαφέρει τι επιπτώσεις επέφερε αυτό στις ζωές τους. Όταν ο συνάδελφος Α.Π. παραπονέθηκε για την μείωση των βαρδιών, ρωτώντας γιατί συμβαίνει όλο αυτό και εξηγώντας πως δεν μπορούσε να καλύψει τις βασικές του ανάγκες, η απάντηση ήταν πως ‘’θα το δούμε από την άλλη βδομάδα’’. Αυτό επαναλήφθηκε επί 4 συνεχόμενες βδομάδες και έτσι ο Α.Π. δήλωσε στο αφεντικό και στον λογιστή πως αυτό που συμβαίνει (χωρίς καμία εξήγηση από μεριάς τους) είναι παράτυπο με βάση τη σύμβασή του και έπειτα το κατήγγειλε στην επιθεώρηση εργασίας. Μια μέρα μετά την καταγγελία και ενώ είχαν εκπαιδευτεί και οι καινούργιοι, ήρθε η απόλυση του Α.Π. καθώς και άλλων 2 εργαζομένων.

Ο συνάδελφος διεκδικεί την άμεση επαναπρόσληψή του, θεωρώντας την απόλυση του εκδικητική, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας για όλους/ες καθώς και τις δεδουλευμένες προσαυξήσεις βραδινών και Κυριακών που δεν λαμβάνονταν.

Ενάντια στον φόβο και την τρομοκρατία του κάθε αφεντικού , ενάντια στην σιωπή και την υποταγή, ενάντια στον μονόδρομο της φτώχειας και εξαθλίωσης που θέλουν να μας επιβάλουν, είναι ώρα να απαντήσουμε με τους συλλογικούς μας α γώνες. Με την αλληλεγγύη, με την ανάταση του εργατικού κινήματος και των κοινωνικών αγώνων , να ανατρέψουμε το ασφυχτικό πλαίσιο εργασίας και ζωής στο οποίο μας έχουν στριμώξει.

ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΑΥΘΕΡΕΣΙΕΣ ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΕΣ

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού